“Goldilocks”: Zbulohet një vrimë e zezë jashtëzakonisht e rrallë

Zbulimi mund të ndihmojë për të kuptuar formimin e vrimave të zeza supermasive.

Kur studiuesit zbulojnë një vrimë të zezë, ajo është zakonisht shumë e madhe dhe supermasive, ose një vrimë e zezë e vogël yjore, siç është ajo e prodhuar nga supernova e një ylli.

Në mes ekziston një kategori tjetër, vrimat e zeza të ndërmjetme. Deri më tani, megjithatë, asnjë ekzemplar nuk është gjetur.

Astronomët në Universitetin e Melburnit tani kanë mundur të gjejnë një vrimë të zezë të tillë për herë të parë, transmeton Telegrafi.

Shkencëtarët u ndeshën me këtë vrimë të zezë, të quajtur “Goldilocks” (Goldilocks) me ndihmën e Observatorit Gamma-Ray të NASA-s.

Emri vjen nga përralla “Goldilocks dhe tre arinjtë” dhe është përdorur në astronomi, për zonat e banueshme, ndër të tjera. Ajo përshkruan mesataren e dy ekstremeve.

Studiuesit kërkuan 2,700 shpërthime me energji të lartë të regjistruara nga observatori. Në detaje, ata analizuan shpërthimet e rrezeve gama që mund të maten nga këto shpërthime.

Nëse rrezet gama kalojnë objekte me një masë të madhe, siç është një vrimë e zezë e madhe, ato devijohen lehtësisht.

Ky fenomen quhet efekti i lentës gravitacionale. Me dritë të dukshme do të shihni një imazh të dyfishtë ose unaza drite, por teleskopët me rreze gama nuk mund ta regjistrojnë atë.

“Nënshkrimi i vëzhgimit të një ngjarjeje të tillë të lenteve është një impuls fillestar i rrezeve gama, i cili pasohet nga një ‘jehonë’”, shpjegon udhëheqësi i studimit James Paynter në një deklaratë.

Për këtë qëllim, u përdor softueri që kërkon këto sinjale.

Mund të identifikohet një kandidat premtues për një vrimë të zezë të ndërmjetme, shpërthimi GRB 950830. Sinjali i matur tregon një objekt me 55,000 masa diellore. Kjo është më e vogël se një vrimë e zezë supermasive dhe më e madhe se një vrimë e zezë yjore. Mund të jetë “hallka që mungon”, d.m.th lidhja që mungon midis dy klasave.
“Kjo vrimë e zezë e zbuluar rishtazi mund të jetë një relike antike e formuar në universin e hershëm nga yjet dhe galaktikat e para”, tha bashkëautori Eric Thrane.

Mund të jetë një bërthamë për vrima të zeza veçanërisht të mëdha, të tilla si ato që gjenden në qendër të shumicës së galaktikave.

Është ende një mister për astronomët se si vrimat e zeza supermasive u bënë kaq të mëdha.